Daarbij viel mij op dat minsten een derde van deze vaderlanders tijdens niet allen gingen staan, maar ook hun rechterhand op het hart hadden geplaatst.
Ik behoor nog tot de generatie die op de lagere school het Wilhelmus moesten leren. Tijdens die lagere schooltijd werden wij geacht op het marktplein een aubade te brengen aan de commissaris van de koningin en daarbij ontbrak het Wilhelmus niet. Ik heb de tekst dus geleerd maar die is mij niet beklijfd.; behalve flarden tekst kan ik het niet vlotjes meezingen.
Geeft niet, want ik kan mij geen enkele gelegenheid herinneren waarbij ik het volkslied mee had moeten zingen.
Het gaat mij dus om die nieuwe malle Amerikaanse gewoonte om met de hand op het hart mee te blèren.
Wat is dat voor nieuwigheid?
Heb ik iets gemist?
Is mijn vaderland de weg kwijt?
Op voorspraak van een christelijk partijtje (neen, deze keer niet de LPF) staat er nu een Nederlandse vlag in de tweede kamer.
Is mijn vaderland de weg kwijt?
Ter vergroting van het nationale gevoel moet het Wilhelmus onderwezen en geleerd worden op school.
Is mijn vaderland de weg kwijt?
Dus laten we meteen de rest invoeren: 's morgen een gebed voor de staat.
In elke schoolklas de nationale driekleur.
Niet meer vlaggen op een nationale feestdag, nee, op elke dag en wel door iedereen.
Neem daar nog bij dat er een soort van (vrijwillige) sociale dienstplicht komt en het is een rijtje geworden waarvan ik denk: het gaat om meer nationalisme.
En meer nationalisme heeft nooit tot iets goeds geleid!
Kees Boeke schreef in 1928:
Wij zingen niet meer van Wien Neêrlands Bloed
van vreemde smetten vrij ...,
want de mensen van een ander land
hebben even goed bloed als wij.
Wij zingen niet meer van een Duitse prins.
die een koning van Spanje eert,
want al gaf hij al zijn goed,
hij vergoot toch bloed,
en dat is en blijft verkeerd.
Zing het mee, zing het mee,
Wij zingen van liefde en vree.
En als er nog eenmaal een oorlog komt,
Doen wij met z'n allen niet mee!
Koningin Juliana heeft wellicht dit lied gekend, omdat zij direct na de oorlog haar dochtertje Trix heeft opgegeven als leerling van de Werkplaats Kindergemeenschap van Kees en Betty Boeke in Bilthoven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten